W poprzedniej notce wspomniałam o łowickich rynkach, więc dziś słów kilka na ich temat:STARY RYNEK — od 1917 r. do lat 90 XX w. nazywany również Rynkiem Tadeusza Kościuszki. Pełnił przez wiele stuleci funkcje handlowe. Od średniowiecza odbywały się na nim cotygodniowe targi ( w piątki) i doroczne jarmarki. Środek rynku zajmował staromiejski gotycki murowany ratusz, który po wybudowaniu ratusza nowomiejskiego stracił dawne znaczenie i został zamieniony w skład soli.Został rozebrany w 1830.
Zabytki Starego Rynku to Ratusz Miejski (1828) (który nadal jest siedzibą władz miasta), Bazylika Katedralna pw. Najświętszej Marii Panny, pomnik „Synom Ziemi Łowickiej” (1927) ku czci poległych w walkach o wolność; gmach pomisjonarski w którym obecnie znajduje się łowickie muzeum, Pałac Biskupi, kanonie barokowo-renesansowe oraz zabytkowe kamienice.
Po drugiej wojnie światowej na środku Starego Rynku stanął pomnik przyjaźni polsko-radzieckiej, który został w 1991 roku wyburzony. Wspominam z rozrzewnieniem ten obelisk. Wzniesiony był na wielkim cokole, na który się wchodziło po schodkach — dla dzieci straszna frajda, ale dorosłym się nie podobał — dziś została po nim tylko plama na kostce brukowej…
NOWY RYNEK — pozwolę sobie zacytować oficjalne informacje ze strony Urzędu Miejskiego
w Łowiczu:
"Jeden z trzech zachowanych w pierwotnej formie trójkątnych rynków w Europie (obok Bonn
i Paryża). Na rynku stał późnogotycki ratusz z pięciokondygnacyjną wieżą wzniesiony w 1539 r. Blisko sto lat później wieża runęła niszcząc budynek bezpowrotnie. Zgodnie z legendą katastrofa miała mieć związek ze spaleniem na stosie kobiety oskarżonej o czary.
Przez wieki plac pełnił funkcję targowiska miejskiego, a odchodzące od niego ulice stanowiły zaplecze targowe w formie kramów rzemieślniczych (ul. Zduńska, Bielawska i Piotrkowska — obecnie Stanisławskiego) i jatek rzeźniczych (ul. Nowomiejska — obecnie Kozia). Na uwagę zasługują murowane kamieniczki z XVI i XVII w. W 1939 r. południowa pierzeja rynku uległa zniszczeniu w wyniku działań wojennych.
W okresie okupacji hitlerowskiej część Nowego Rynku włączono do getta żydowskiego (1940–1941). Po 1945 r. plac pełnił rolę targowiska miejskiego — głównego placu handlowego Łowicza. W latach 50-tych XX w. został zrekultywowany i przekształcono go w park miejski. Prowadzone w latach 90-tych prace wykopaliskowe doprowadziły do degradacji rynku (zlikwidowano fontannę, rozebrano nawierzchnię i ciągi komunikacyjne)”
Dziś Rynek jest odnowiony, znów znajduje się na nim fontanna, a stary ratusz choć już od kilku stuleci wyburzony nadal „istnieje” — miejsce w którym kiedyś znajdowały się jego fundamenty zostało zaznaczone innym kolorem kostki brukowej. Wokół fontanny w letnie wieczory gromadzi się młodzież, kwitnie życie towarzyskie:)
Zdjęcie przedstawia Nowy Rynek przed remontem.
...rynkiem trzecim jest Targowica Miejska :) która żyje własnym rytmem, ale o niej przy innej okazji…
0 paski