Łowickie Migawki

Pewnego razu, pewien Łodzianin wizytując Łowicz po raz pierwszy w życiu, zachwycał się urokiem, spokojem i atmosferą miasta, a także urodą jego budynków i — a jakże ;) — Łowiczanek. Przyparty do muru zapewniał, że Łowicz podoba mu się istotnie i opinia ta nie wynika wcale z chęci przypodobania się jego ulubionej Łowiczance:)

Zawierzyłam jego opinii i podjęłam próbę spojrzenia na znane mi od podszewki miasto, oczami osoby z zewnątrz.

Wiele o Łowiczu już napisano w prasie, w książkach, w Internecie. Postanowiłam mimo to wygospodarować w sieci jeszcze trochę miejsca dla Mojego Miasta i obok tego co zwykle się o nim pisze — że stare, że bulla gnieźnieńska, że biskupi, że Szwedzi, że dżemy, mleko i pasiaste łowiczanki — spróbować pokazać to, czego w przewodnikach turystycznych nie uda się znaleźć.
Ma to byś miszmasz historii, kultury, życia codziennego i ciekawostek. Zobaczymy co z tego wyjdzie...

Telegraf

+ województwo łódzkie
+ powiat łowicki
+ gmina miasto Łowicz
+ założone przed 1136
+ pr. miejskie przed 1298
+ burmistrz Krzysztof Jan Kaliński
+ powierzchnia 23,42 km²
+ poł. geoogr. 52° 6' N 19° 56' E
+ Ludność(2008)
liczba 29879
zagęszcz. 1275,8 os./km²
+ tel.kierunkowy 46
+ kod pocztowy 99-400
+ tablice rej. ELC

Najstarsza wzmianka o Łowiczu pochodzi z 1136 r.,prawa miejskie uzyskał przed 1298 r. We wczesnym średniowieczu znajdował się przy przeprawie przez Bzurę drewniany gród obronny, a przy nim powstała osada targowa.
W okresie XII-XVIIIw. Łowicz był wlasnościa biskupów gnieźnieńskich. W XIII w powstała kasztelania, a od XIV w Księstwo Łowickie. Od 1572 r. miasto pelniło funkcję drugiej stolicy Rzeczpospolitej. W czasie rządów Interexa, na zamku łowickim odbywały się narady z senatorami oraz posłuchania posłow zagranicznych monarchów. W Łowiczu krzyżowały się ważne szlaki komunikacyjne i handlowe co czyniło zeń ważny punkt strategiczny.
W czasie potopu szwedzkiego zniszczony został Zamek Prymasowski i rozwój miasta został przerwany. Ostatecznie Łowicz został odebrany biskupom w 1796 r, kiedy skonfiskowane dobra biskupie przeszły na własność rządu pruskiego. Na Kongresie Wiedeńskim Ziemie Łowicka ustanowiona została własnością cara Aleksandra I, który nadał ją księciu Konstantemu. Żona Konstantego – Joanna Grudzińska – przeszła do historii jako Księżna Łowicka.
Dwie wojny światowe zniszczyły miasto. We wrzesniu 1939 r niedaleko Łowicza rozegrała się największa bitwa kampanii wrześniowej- bitwa nad Bzurą. W czasie okupacji niemieckiej powstało getto żydowskie oraz obóz pracy przymusowej.
Po 1945 roku miasto odbudowywało się, ale do dawnej świetności już nie powróciło. W 1975 straciło rangę miasta powiatowego i do końca 1998 znajdowało się w obrębie województwa skierniewickiego. W 1992 r Łowicz stał się stolica diecezji i powrócili do niego biskupi. OD 1999 r jest stolica powiatu i znajduje się w wojewodztwie łódzkim.